Hoe maak jij je verhaal zo aantrekkelijk mogelijk?

Of: hoe maak jij je tekst prettig leesbaar?

De laatste tijd heb ik veel boeken geredigeerd van kinderboeken tot romans en van fictie tot non-fictie. Het valt me op dat er vaak dezelfde onregelmatigheden in die boeken voorkomen. Het lijkt soms of schrijvers bang zijn om direct te zijn en soms zijn ze te voorzichtig. Die angst is nergens voor nodig. Degene die het boek leest, heeft er toch een eigen beeld bij.

Trek de lezer je verhaal in

Veelvoorkomende missers zijn: wisselen van tegenwoordige en verleden tijd, de tekst té mooi maken, rare werkwoordconstructies of een passieve tekst. Een truc is om de tekst hardop te lezen, aan iemand voor te lezen of iemand anders te vragen het aan jou voor te lezen. Laat je boek vooral aan verschillende mensen (uit je omgeving) lezen en vraag om echt commentaar, hoe vervelend dat ook kan zijn.

Wisselen van tegenwoordige en verleden tijd

Speelt je boek in het heden én in het verleden, maak dat dan duidelijk door in de tegenwoordige en in de verleden tijd te schrijven. Is dat niet zo, houd je dan bij één tijd. Je bepaalt zelf welke tijd dat is, wat het best bij jouw verhaal past. Je kunt een stukje tekst zowel in de tegenwoordige als in de verleden tijd zetten. Lees het hardop en kijk wat je het meeste aanspreekt.

De tekst té mooi willen maken

Houd je aan één stijl van schrijven vast. Als je korte zinnen gebruikt en heel direct schrijft, geef dan niet opeens een heel uitgebreide beschrijving van iets met voor jou (dus voor het boek) overdreven moeilijke woorden. Ben je meer een poëet, dan staan er in je boek wellicht prachtige beschrijvingen met dichterlijke woorden. Houd dat vol in het hele boek.

Rare werkwoordconstructies

Probeer werkwoordconstructies zo eenvoudig mogelijk te houden. De woorden kunnen, zullen, worden en gaan vermijd je beter zoveel mogelijk. Vooral een combinatie van deze woorden kan een zin ingewikkeld maken (bijvoorbeeld: Ze zullen kunnen proberen om daar beter in te gaan worden). Je wilt toch niet dat de lezer een zin meerdere malen moet lezen om de betekenis te begrijpen.

Nog een paar rariteiten

Nog iets raars dat steeds vaker voorkomt, is het verzelfstandigen van een werkwoord. Bijvoorbeeld: het geven van een boek of het aanvegen van het pad. Waarom niet gewoon: een boek geven of het pad aanvegen? Vermijd ook om zinnen aan elkaar te breien door steeds het woordje ‘en’ te gebruiken. Kijk of er een punt tussen kan, zodat je er meerdere zinnen van maakt.

Kom jij iets raars tegen in de boeken die je leest? Laat het me dan even weten. Wil je al deze missers vermijden of lees jij over je eigen fouten heen? Neem dan contact met mij op om je tekst te redigeren.